SCHWEDEN BITTER ΕΛΙΞΗΡΙΟ ΑΠΟ ΒΟΤΑΝΑ

Το ελιξήριο Schweden Bitter (Σβέντεν Μπίτερ) είναι το κορυφαίο δημιούργημα της Μαρία Τρέμπεν.
Στο βιβλίο της “Υγεία από το Φαρμακείο του Θεού”, αναφέρει: “Όποιος το παίρνει καθημερινά, πρωί και βράδυ, διατηρεί το σώμα υγιές και δυνατό, το πρόσωπο νέο και ωραίο.” Η συνταγή του, ανάγεται στον Παράκελσο και βρέθηκε σ’ ένα παλαιό χειρόγραφο, στο αρχείο του υπεραιωνόβιου Σουηδού καθηγητή της Ιατρικής Dr Samst, στις αρχές του περασμένου αιώνα. Το Schweden Bitter είναι εκχύλισμα 16 βοτάνων με θεραπευτικές ιδιότητες.
'ΠΑΛΑΙΟ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ'
(Μεταγραφή του κειμένου περί της θεραπευτικής δυνάμεως του Schweden Bitter)
ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
1. Εξαφανίζει πονοκεφάλους και ζαλάδες, δυναμώνει τον εγκέφαλο και τη μνήμη, με συχνές εισπνοές ή έμβρεξη της βάσης του κρανίου ή με κομπρέσα στο κεφάλι.
2. Βοηθά τα αδύναμα μάτια και απαλείφει τη κοκκινίλα και κάθε πόνο, ακόμα και σε περιπτώσεις φλεγμονής. Τα απαλλάσσει από στίγματα και καταρράκτη. Υγραίνετε, κατά διαστήματα, τις γωνίες των ματιών ή τοποθετείτε ένα εμποτισμένο πανί επάνω στα κλειστά βλέφαρα.
3. Πυώδη εξανθήματα και εκζέματα κάθε είδους, καθώς και ξηροδερμίες, θεραπεύονται, αν υγραίνονται συχνά και καλά.
4. Για τον πονόδοντο, κρατάμε στο στόμα, για λίγη ώρα, μια κουταλιά της σούπας με λίγο νερό, ή υγραίνουμε το πονεμένο δόντι. Ο πόνος σύντομα υποχωρεί και η σήψη εξαφανίζεται.
5. Φλύκταινες στην γλώσσα ή άλλα στοματικά προβλήματα, θεραπεύονται γρήγορα με συχνή ύγρανση.
6. Αν ο λαιμός καιει ή υπάρχει φλεγμονή και η κατάποση γίνεται με δυσκολία, καταπίνετε αργά το Schweden Bitter, πρωί, μεσημέρι και βράδυ. Απομακρύνει τη φλόγωση και θεραπεύει τον λαιμό.
7. Για τις κράμπες στομάχου: μια κουταλιά της σούπας.
8. Για κολικούς: παίρνουμε αργά, τη μια μετά την άλλη, 3 κουταλιές της σούπας και σύντομα θα νιώσουμε ανακούφιση.
9. Απαλλάσσει το σώμα από αέρια και ηρεμεί το συκώτι. Εξαλείφει κάθε πρόβλημα των εντέρων και του στομάχου και βοηθά σε περιπτώσεις δυσκοιλιότητας.
10. Ένα εξαίρετο φάρμακο για στομαχικές διαταραχές και πεπτικές δυσλειτουργίες.
11. Ευεργετικό για τους πόνους της χοληδόχου κύστης. Μια κουταλιά της σούπας καθημερινά, πρωί και βράδυ, και κομπρέσες τη νύχτα, και σύντομα κάθε πόνος θα εξαφανιστεί.
12. Για την υδρωπικία: μια κουταλιά της σούπας σε άσπρο κρασί, πρωί και βράδυ, για 6 εβδομάδες.
13. Για πόνους ή εμβοές στα αυτιά, τοποθετείτε μέσα στο αυτί ένα βαμβάκι εμποτισμένο. Είναι ευεργετικώτατο και επαναφέρει την χαμένη ακοή.
14. Για την πρωινή αδιαθεσία, 1 κουταλιά της σούπας σε κόκκινο κρασί, το πρωί, για 3 μέρες, μισή ώρα αργότερα ένας περίπατος, και μετά πρωινό, αλλά χωρίς γάλα. Το Schweden Bitter δεν πρέπει να λαμβάνεται πριν ή μετά από γάλα.
15. Τις τελευταίες 14 ημέρες της εγκυμοσύνης, μια κουταλιά της σούπας πρωί και βράδυ, προάγει την γέννα. Για την εύκολη αποβολή του ύστερου, χορηγείται ένα κουταλάκι του καφέ κάθε 2 ώρες, μέχρις ότου αποβληθεί το ύστερο ανώδυνα.
16. Αν μετά την γέννα το γάλα κοπεί και παρουσιαστεί φλεγμονή, υποχωρεί γρήγορα αν τοποθετήσουμε κομπρέσες.
17. Απαλλάσσει από τα σκουλήκια, ακόμα και από ταινία, παιδιά και ενήλικες. Η δόση που χορηγείται στα παιδιά είναι ανάλογη της ηλικίας τους. Ένα υγραμένο πανί τοποθετείται στον αφαλό και διατηρείται υγρό.
18. Θεραπεύει τα σπυριά των παιδιών. Δίνουμε στα παιδιά το Schweden Bitter, ανάλογα με την ηλικία τους, αραιωμένο με νερό. Όταν τα σπυριά αρχίζουν να μαραίνονται, τα υγραίνουμε συχνά με το Schweden Bitter και δε μένουν σημάδια.
19. Για τον ίκτερο (χρυσή), κάθε παράπονο θα εξαφανιστεί πολύ σύντομα, αν χορηγηθεί μια κουταλιά της σούπας τρεις φορές την ημέρα και τοποθετηθούν κομπρέσες στο πρησμένο συκώτι.
20. Ανοίγει όλες τις αιμορροΐδες, θεραπεύει τα νεφρά, απαλλάσσει το σώμα από όλα τα περιττά υγρά, απομακρύνει τη μελαγχολία και τη κατάθλιψη και βελτιώνει την όρεξη και τη πέψη.
21. Οι αιμορροΐδες μικραίνουν και μαλακώνουν, αν υγραίνονται συχνά και αν λαμβάνεται εσωτερικά το Schweden Bitter, ιδιαίτερα πριν από τη κατάκλιση. Τοπικά, εφαρμόζεται ένα μπαμπάκι εμποτισμένο. Βοηθά το αποκλεισμένο αίμα να κυκλοφορήσει και ανακουφίζει από το κάψιμο.
22. Αν κάποιος έχει λιποθυμήσει ανοίξτε, εν ανάγκη, το στόμα του, δώστε του μια κουταλιά Schweden Bitter και θα συνέλθει.
23. Αυτό το ελιξήριο σας απαλλάσσει από τους πόνους των σπασμών(κράμπες).
24. Για τη φθίση, το παίρνετε καθημερινά, το πρωί με άδειο στομάχι, και συνεχίζετε τη θεραπεία για έξι εβδομάδες.
25. Αν η έμμηνη ρύση σταματήσει ή είναι υπερβολική, η γυναίκα παίρνει το ελιξήριο τρεις ημέρες και επαναλαμβάνει τη θεραπεία 20 φορές.
26. Αυτό το ελιξήριο θεραπεύει επίσης τη λευκόρροια.
27. Αν κάποιος υποφέρει από κρίση επιληψίας, πρέπει να του χορηγηθεί το ελιξήριο επί τόπου και να συνεχίσει τη θεραπεία, γιατί δυναμώνει τα νεύρα όπως και το σώμα, και το απαλλάσσει από κάθε αρρώστια.
28. Θεραπεύει τη χωλότητα και απαλλάσσει από ζαλάδες και αδιαθεσίες.
29. Θεραπεύει επίσης εξανθήματα και ερυσίπελας.
30. Αν κάποιος έχει πυρετό και είναι πολύ αδύναμος, του χορηγούμε μια κουταλιά της σούπας και ο ασθενής, αν δεν είναι υπερφορτωμένος με άλλα φάρμακα, θα συνέλθει σύντομα, ο σφυγμός θα επανέλθει και ο πυρετός, όσο υψηλός κι αν είναι, θα πέσει.
31. Το Schweden Bitter θεραπεύει επίσης το καρκίνο, τα σημάδια της ευλογιάς, κρεατοελιές και σκασμένα χέρια. Αν η πληγή είναι παλαιά ή πυώδης ή κακοφορμισμένη, τη πλένουμε καλά με άσπρο κρασί και τοποθετούμε ένα πανί εμβαπτισμένο στο ελιξήριο.
32. Θεραπεύει χωρίς παρενέργειες, κάθε είδους πληγή, σκίσιμο ή χτύπημα, αν υγραίνονται συχνά με Schweden Bitter. Ένα κομμάτι πανί εμποτίζεται με το ελιξήριο και καλύπτει τη πληγή αμέσως. Παίρνει γρήγορα το πόνο, προλαμβάνει τις μελανιές ή τη σήψη. Θεραπεύει επίσης, πληγές από σφαίρα. Αν υπάρχουν τρύπες, ραντίζουμε τη πληγή με το ελιξήριο χωρίς να χρειάζεται απαραίτητα να την έχουμε καθαρίσει προηγουμένως. Με επανειλημμένες επιθέσεις εμποτισμένων πανιών, η θεραπεία επέρχεται σύντομα.
33. Απαλείφει τους ουλές, ακόμα και τις παλαιές, πληγές και κοψίματα, αν τις υγράνουμε τουλάχιστον 40 φορές με το ελιξήριο. Όλες οι πληγές κλείνουν και δεν αφήνουν σημάδια.
34. Θεραπεύει κάθε είδους συρίγγιο, ακόμα και αυτά που φαίνονται αθεράπευτα, όσο παλαιά κι αν είναι.
35. Θεραπεύει κάθε έγκαυμα και ζεμάτισμα, είτε αυτό προκλήθηκε από φωτιά είτε καυτό νερό ή λίπος, αν το υγραίνουμε συχνά. Δεν δημιουργούνται φουσκάλες και ακόμη και πυώδεις φουσκάλες θεραπεύονται.
36. Είναι αποτελεσματικό κατά των πρηξιμάτων και των μωλώπων, είτε προέρχονται από χτύπημα είτε από πτώση.
37. Αν κάποιος έχει χάσει την όρεξή του, το ελιξήριο αποκαθιστά την χαμένη γεύση.
38. Σε περίπτωση αναιμίας, επαναφέρει το χαμένο χρώμα, αν λαμβάνεται το πρωί για κάποιο χρονικό διάστημα. Καθαρίζει το αίμα, δημιουργεί νέο αίμα και προάγει τη κυκλοφορία.
39. Ρευματικοί πόνοι στα άκρα ανακουφίζονται, αν το ελιξήριο λαμβάνεται πρωί και βράδυ και εφαρμόζονται κομπρέσες στα πονεμένα μέλη.
40. Θεραπεύει κρυοπαγήματα στα χέρια ή τα πόδια, ακόμα και ανοιγμένα, αν εφαρμόζονται κομπρέσες όσο το δυνατόν συχνότερα, και ιδιαίτερα τη νύχτα.
41. Στους κάλους εφαρμόζουμε ένα εμποτισμένο μπαμπάκι και το διατηρούμε υγρό. Μετά από τρεις ημέρες, οι κάλοι πέφτουν μόνοι τους ή μπορούν να αφαιρεθούν χωρίς πόνο.
42. Θεραπεύει επίσης δαγκώματα λυσσασμένων σκύλων ή άλλων ζώων, αν ληφθεί εσωτερικά, αφού θεραπεύει και καταστρέφει κάθε δηλητήριο. Ένα εμποτισμένο πανί εφαρμόζεται και στις πληγές.
43. Για τη πανώλη και άλλες μεταδοτικές ασθένειες, καλό είναι να χορηγείται επανειλημμένα, καθώς θεραπεύει τα πρηξίματα και εξανθήματα της πανώλης, ακόμη κι αν έχουν φτάσει στο λαιμό.
44. Όποιος δεν μπορεί να κοιμηθεί τη νύχτα, παίρνει μερικές σταγόνες πριν τη κατάκλιση. Για νευρικές αϋπνίες, ένα πανί εμποτισμένο με διάλυμα Schweden Bitter εφαρμόζεται στο μέρος της καρδιάς.
45. Ένας μεθυσμένος μπορεί να ξεμεθύσει πάραυτα με δυο κουταλιές της σούπας.
46. Όποιος παίρνει το Schweden Bitter πρωί και βράδυ, κάθε ημέρα, δεν χρειάζεται άλλο φάρμακο, αφού δυναμώνει το σώμα, τονώνει τα νεύρα και το αίμα, απομακρύνει το τρέμουλο χεριών και ποδιών.
Με λίγα λόγια απομακρύνει κάθε αρρώστια. Το σώμα μένει εύκαμπτο, το πρόσωπο νέο και ωραίο.
Προσοχή: όλες οι προαναφερόμενες ποσότητες Schweden Bitter πρέπει να λαμβάνονται αραιωμένες σε τσάι βοτάνων ή νερό.
Η θαυμαστή θεραπευτική δύναμη αυτού του ελιξηρίου φαίνεται στο ανωτέρω κείμενο του 'παλαιού χειρόγραφου'. Μπορεί κάποιος να πει, και πολύ σωστά, ότι το Schweden Bitter είναι ευεργετικό για όλες τις ασθένειες ή, τουλάχιστον, ότι είναι αποτελεσματικό ως βάση κάθε θεραπείας.
ΟΔΗΓΙΕΣ ΧΡΗΣΗΣ:
Εσωτερική λήψη: Προληπτικά, σύμφωνα με το 'παλαιό χειρόγραφο', παίρνουμε κάθε πρωί και βράδυ, 1 κουταλάκι του τσαγιού αραιωμένο με νερό. Για αδιαθεσία οποιουδήποτε είδους, μπορούμε να πάρουμε 3 κουταλιές της σούπας αραιωμένες με νερό. Για σοβαρές παθήσεις, παίρνουμε 2 έως 3 κουταλιές της σούπας ως εξής: 1 κουταλιά της σούπας αραιωμένη σε μισό φλιτζάνι τσάι βοτάνων, το μισό από αυτό λαμβάνεται μισή ώρα πρίν και το άλλο μισό μισή ώρα μετά από κάθε γεύμα.

Πώς καλλιεργώ φράουλες.....

Η φράουλα είναι ένα από τα πιο αγαπημένα, ευαίσθητα και άρα ακριβά φρούτα. Τα νέα όμως είναι καλά.
Οι φράουλες είναι ένα σχετικά εύκολο να καλλιεργηθεί φρούτο, που θα ανταμείψει τον ερασιτέχνη καλλιεργητή. Μπορείτε να το καλλιεργήσετε στον κήπο, στο μπαλκόνι ή ακόμη και μέσα στο σπίτι!
Μπορείτε να ξεκινήσετε να καλλιεργείτε τις δικές σας φράουλες ξεκινώντας από σπόρους ή έτοιμα σπορόφυτα που θα βρείτε σε γεωπονικά καταστήματα και φυτώρια.

Ξεκινώντας τις φράουλες από σπορόφυτα

Μπορείτε να προμηθευτείτε έτοιμα φυτά φράουλας από το τοπικό γεωπονικό κατάστημα ή από φυτώρια. Το μόνο που θα χρειαστεί να κάνετε στη συνέχεια είναι να τα φυτεύσετε στην τελική τους θέση στον κήπο ή στις γλάστρες.

 

Πότε φυτεύουμε φράουλες

Μπορείτε να φυτέψετε φυτά φράουλας τις ακόλουθες περιόδους:
Σεπτέμβριος: Θα πρέπει να περιμένετε μέχρι την επόμενη άνοιξη/καλοκαίρι ώστε να έχετε καρπούς. Το πλεονέκτημα αυτής της μεθόδου είναι ότι στο μεσοδιάστημα το φυτό έχει αρκετό χρόνο ώστε να αναπτύξει γερό ριζικό σύστημα και είναι πολύ παραγωγικό. Θα πρέπει να προσέξετε όμως ώστε να το προστατέψετε από τις παγωνιές του χειμώνα.
Άνοιξη: Φυτέψτε τις φραουλιές μετά τα τελευταία κρύα (στην Ελλάδα, αυτή η περίοδος είναι συνήθως μετά τα μέσα Μαρτίου). Επιλέξτε ένα μέρος που το βλέπει ο ήλιος τουλάχιστον 6-8 ώρες την ημέρα. Η παραγωγή που θα έχετε δε θα είναι η καλύτερη δυνατή. Περιμένετε όμως... Η φράουλα είναι πολυετές φυτό που πολλαπλασιάζεται μόνο του. Την επόμενη χρονιά θα έχετε πλούσια παραγωγή.


πηγή:www.kaliergo.gr

ΖΕΑ : ΤΟ ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΟ ΔΗΜΗΤΡΙΑΚΟ ΓΝΩΣΤΟ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ .

Τό έτος 1928 απηγορεύθη σταδιακά και μέχρι το 1932 κατηργήθη τελείως η καλλιέργεια της Ζιάς στήν Ελλάδα. O Codex alimentarius μήπως άρχισε νωρίτερα;

Ζέα: Γνωστό λιμάνι του Πειραιά. Η μαρίνα Ζέας δεν είναι πασίγνωστη μόνο για τις αναχωρήσεις των γνωστών “Δελφινιών” και catamaran αλλά και για τις καφετέριες του, το ναυτικό μουσείο, τις περατζάδες δίπλα στα σκάφη και την θαλασσινή αύρα, που το καλοκαίρι ειδικά είναι βάλσαμο. Αυτό το λιμάνι λοιπόν είναι γνωστό από την αρχαιότητα και με αυτό το όνομα μάλιστα. Πιθανολογείται ότι ονομάστηκε έτσι λόγο της διακίνησης Ζέας μέσω του λιμανιού, ή λόγο της ύπαρξης Ζέας στην περιοχή.

Τι είναι η Ζέα; Το αρχαιότερο ίσως δημητριακό και βασικό συστατικό της διατροφής των αρχαίων. Αναφέρεται και ως Ζειά, βρίζα, όλυρα, Emmer και ορισμένες φορές συγχέεται με το ασπροσίτι (γερμαν. Dinkel), ή την Σίκαλη, ή ακόμα και με το καλαμπόκι, μια και η λέξη Zea (Zea mais) είναι η επιστημονική ονομασία του αραβοσίτου. Ορισμένες πηγές αναφέρουν ότι ο ασπρόσιτος (ασπροσίτι) είναι το δημητριακό ζέα. Με το δημητριακό Dinkel αντί για το κριθάρι, φτιάχνεται η ομώνυμη μπύρα, όμως το δημητριακό αυτό δεν είναι η ζέα (όπως αναφέρεται σε ορισμένες πηγές), διότι η Λατινική του ονομασία είναι Triticum spelta. [www.germanbeerinstitute.com/Dinkelbier.html].

Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή. Η Ζέα (Triticum dicoccum) είναι ένα από τα αρχαιότερα δημητριακά που είναι γνωστά στον άνθρωπο. Δείγματά του έχουν βρεθεί σε ανασκαφές προϊστορικών οικισμών σε όλο τον ελλαδικό χώρο με παλαιότερο αυτό της Μικράς Ασίας που χρονολογείται 12.000 χρόνια π.χ. Ήταν ένα από τα πρώτα δημητριακά που “εξημέρωσε” ο άνθρωπος και βασικό καλλιεργήσιμο είδος της πρώιμης γεωργίας της Εύφορης Ημισελήνου (Fertile Crescent), δηλαδή της Παλαιστίνης, της Συρίας, του Ευφράτη και του Τίγρη ως τον Περσικό κόλπο. Δείγματα της εκμετάλλευσης του που χρονολογούνται 10.000 χρόνια πριν, έχουν βρεθεί και στην Βόρεια Αφρική.

Για χιλιάδες χρόνια παρέμενε το κυριότερο δημητριακό της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής. Μετέπειτα αντικαταστάθηκε από το Triticum turgidum (Durum) το οποίο πιθανά να δημιουργήθηκε από το Triticum dicoccum με μετάλλαξη. Οι αγρότες προτίμησαν το νέο αυτό δημητριακό λόγο του ότι ο σπόρος αποχωριζόταν από το φλοιό με μεγαλύτερη ευκολία. Το δημητριακό Triticum dicoccum ή αλλιώς Emmer ή aja όπως ονομάζεται στην Αφρική, έφτασε στην Αιθιοπία πριν από 5.000 ή και περισσότερα χρόνια και έχει επιζήσει μέχρι τις μέρες μας. (Έχει επιζήσει επίσεις σε μικρής κλίμακας παραγωγή και στην πάλαι ποτέ Γιουγκοσλαβία, Ινδία, Τουρκία, Γερμανία (Βαυαρία), Γαλλία και αλλού (σύμφωνα με τον J. Harlan)).

Αναφορά στην καλλιέργεια αυτού του δημητριακού στην Λακωνική πεδιάδα κάνει και ο Όμηρος λέγοντας: “πυροί τε ζειαί τ’ ήδ’ εύρυφανές κρί λευκόν”. Αλλά και στην Παλαιά Διαθήκη γίνεται αναφορά “31 Εκτυπήθησαν δέ το λινάριον και η κρίθη διότι η κρίθη ήτο σταχυωμένη, και το λινάριον καλαμωμένον 32 ο σίτος όμως και η ζέα δεν εκτυπήθησαν, διότι ήσαν όψιμα”. [Έξοδος 9: 31, 32]. Από βρίζα (όλυρα στο αρχαίο κείμενο) παρασκευαζόταν ψωμί, σε μέρες πείνας, καθώς ήταν είδος σιτηρού δεύτερης σειράς. Αυτό συνέβη κατά την έβδομη πληγή της Αιγύπτου. [Ησαΐας 28:25]

Χρησίμευε και ως τροφή των αλόγων, όταν ακόμα δεν είχε ωριμάσει. Μπορεί την ζέα να την χρησιμοποιούσαν ως τροφή για τα άλογα, αλλά για τους Ρωμαίους ήταν τροφή εκστρατείας. Κατά την Ομηρική εποχή πιθανολογείται ότι η Ζέα χρησιμοποιείτο ως ζωοτροφή. Ο Ηρόδοτος (5ος αι. π.Χ.) αναφέρει ότι οι Αιγύπτιοι παρασκεύαζαν ψωμί αποκλειστικά από ζέα και περιφρονούσαν το σιτάρι και το κριθάρι. Ο θεόφραστος (4ος αι. π.Χ.) διακρίνει σαφώς τη ζέα από την όλυρα, χαρακτηρίζοντας την πρώτη ως το πλέον αποδοτικότερο μεταξύ πολλών άλλων δημητριακών.

Σύμφωνα, με τον Πλίνιο τον Πρεσβύτερο και τον Διονύσιο τον Αλικαρνασσέα, η ζειά (όλυρα) είχε καλλιεργηθεί αποκλειστικά ως το μοναδικό δημητριακό από τους πρώτους Ρωμαίους στην αρχή της ιστορίας τους και αυτό αποδεικνύεται και από τη χρησιμοποίηση τους σε όλες τις θρησκευτικές τελετές τους. Ο γιατρός Γαληνός (2ος αι. π.Χ.) αναφέρει την όλυρα ως το τρίτο σε θρεπτική αξία δημητριακό μετά το κριθάρι και το σιτάρι, ενώ όπως μας πληροφορεί ο Διοσκουρίδης (1ος αι. μ.Χ.) στην εποχή του ήταν διαδεδομένη μια πανάρχαια συνήθεια των Ελλήνων και των Ρωμαίων: η μίξη χονδροαλεσμένων κόκκων ζέας και σιταριού, που λεγόταν “κρίμνον”, και το οποίο ήταν ένα παχύρρευστο θρεπτικό ρόφημα που ονομαζόταν “πολτός” (χυλός). Η θρεπτική του αξία είναι αδιαμφισβήτητη, άλλωστε δεν είναι τυχαίο που η ετυμολογία της λέξης “ζείδωρος” (αυτός που δωρίζει ζωή) προέρχεται από αυτό το δημητριακό. Ζει (ζειαί (πληθυντικός του ζειά)) + δώρος (δώρον) [Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας/ Γεώργιος Δ. Μπαμπινιώτης, Αθήνα, Κέντρο Λεξικολογίας, 1998]. (Ζειά + δωρέομαι) δωρούμενος (δίδων, παράγων) ζειάς [Λεξικόν Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης/ Ιωάννου Δρ. Σταματάκου, Αθήνα, Βιβλιοπρομηθευτική, 1994]. Μετά από μακρόχρονη λησμονιά, οι νεότεροι επιστήμονες το “ανακάλυψαν” ξανά και κυρίως μετά τις έρευνες του Άγγλου Allen. Οι έρευνες αυτές έδειξαν ότι η Ζέα περιέχει 40% περισσότερο μαγνήσιο από τα άλλα δημητριακά. Το συστατικό αυτό βοηθά στην αντιμετώπιση των κραμπών που εμφανίζονται συνήθως μετά από πολύωρη ποδηλασία. Το μαγνήσιο επιπλέον ενεργοποιεί τις ενζυματικές διαδικασίες του μεταβολισμού.

Περιέχει δε υψηλά ποσοστά του αμινοξέος λυσίνη που καθιστά τα ζυμαρικά που παράγονται από τη Ζέα, ιδιαίτερα εύπεπτα. Αυτό άλλωστε είναι και το κύριο ζητούμενο της “βελτίωσης” των σιτηρών. Τα ζυμαρικά αυτά μπορεί να τα αναζητήσει κανείς στα καταστήματα βιολογικών προϊόντων.

immortality.gr

Σταμναγκάθι, καλλιέργεια και μαγειρική

Το σταμναγκάθι συνοδεύετε πάντα από εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο στην κουζίνα των Κρητικών.
Οι τρόποι που μπορεί να συνδυάσει κάποιος το σταμναγκάθι στην κουζίνα του είναι πολλοί, εμείς θα σας περιγράψουμε τους κυριότερους.

Ωμό: αφού το πλένουμε καλά το βάζουμε στο πιάτο και το ψεκάζουμε στην κυριολεξία με πολύ λίγο ελαιόλαδο, έπειτα ρίχνουμε λεμόνι ή ξύδι στο πιάτο ανάλογα με τα γούστα μας, και αν θέλουμε αλάτι. Προσωπικά δεν το συνιστώ το αλάτι αλλά σε πολλούς αρέσει και έτσι..
Το τρώμε με το χέρι και πιστέψτε με αν σας αρέσουν τα πικρά χόρτα θα ενθουσιαστείτε.

Στην σαλάτα: Είτε στην χωριάτικη σαλάτα είτε σε σαλάτα με αγγούρι-μαρούλι ψιλοκόβουμε λίγο σταμναγκάθι και το ανακατεύουμε με την υπόλοιπη σαλάτα, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο με την πρώτη περίπτωση, εκτός από την χρήση πιρουνιού τώρα...

Βραστό: Σε βραστό νερό ρίχνουμε ένα κιλό σταμναγκάθι και το αφήνουμε για 10 λεπτά. Η ποσότητα του νερού δεν πρέπει να είναι πολύ μεγάλη, ίσα ίσα όση χρειάζεται για να σκεπάζει τα χόρτα ΜΕΤΑ το δεκάλεπτο, OXI όταν είναι ωμό και το ρίχνουμε στην κατσαρόλα.
Το κιλό βγάζει περίπου 4 μερίδες σταμναγκάθι για σπίτι και 5-6 εστιατορίου.
Μετά το δεκάλεπτο βάζουμε το σταμναγκάθι στα πιάτα και προσθέτουμε 4-5 κουταλιές της σούπα σε κάθε πιάτο από το νερό που έβρασαν τα χόρτα. Προσθέτουμε μία κουταλιά της σούπας ελαιόλαδο σε κάθε πιάτο, λεμόνι ανάλογα το γούστο μας και αλάτι επίσης...

Το σταμναγκάθι ή "κιχωριον το ακανθωδες" είναι ουσιαστικά μια άγρια ποικιλία ραδίκι.
Η φύση έχει βάλει όλη της την τέχνη και όλη της την σοφία για να δημιουργήσει αυτό το φυτό με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορεί να επιβιώσει στις ποιο αντίξοες καιρικές συνθήκες, αλλά και από τις ορέξεις των χορτοφάγων θηλαστικών της Γης.
Έτσι μπορούμε να το βρούμε στα χιονισμένα δύσβατα μέρη των ορεινών όγκων του νομού Χανίων, αλλά και σε απόκρημνες ακρογιαλιές να το χτυπάει το κύμα και να το θρέφει η αλμύρα της θάλασσας.
Την ονομασία σταμναγκάθι την απόκτησε από το αγκάθι που το περιβάλλει και από την χρήση που είχε αυτό στο στόμιο της στάμνας με το νερό τα παλαιότερα χρόνια.
Διότι τον παλιό καλό καιρό που οι άνθρωποι καθημερινά πήγαιναν σε φυσικές πηγές ή σε πηγάδια για να εφοδιαστούν με το νερό της ημέρας, η μεταφορά γίνονταν με πήλινες στάμνες. Επειδή πολλών ειδών ζωύφια πήγαιναν να δροσιστούν και αυτά από το νερό της στάμνας, οι άνθρωποι έκοβαν το αγκάθι και το εφάρμοζαν “σαν καπάκι” στο στόμιο της στάμνας απωθώντας με αυτόν τον τρόπο τους παρείσακτους επισκέπτες.
Έτσι έγινε γνωστό στην κοινωνία σαν στάμνα-αγκάθι, το αγκάθι της στάμνας δηλαδή.
Το σταμναγκάθι είναι γνωστό ως τροφή αλλά και ως βότανο από την αρχαιότητα, στην Κρήτη όμως και ειδικότερα στον νομό Χανίων ήταν πάντα μια αξιοζήλευτη τροφή την οποία λίγοι είχαν την δυνατότητα να αποκτήσουν. Διότι η συγκομιδή του ήταν και είναι μια πολύ επίπονη κουραστική και πολλές φορές επικίνδυνη διαδικασία.

Στέβια "το φυτό της χιλιετίας"

H Στέβια, ένας μικρός θάμνος που είναι αυτοφυής στη Βορειοανατολική Παραγουάη, εξελίσσεται σε έναν ισχυρό πρωταγωνιστή στο χώρο των γλυκαντικών ουσιών και ανταγωνιστή της Ασπαρτάμης και της ίδιας της ζάχαρης. Επίσης η Στέβια ίσως αποδειχθεί μια πολύ καλή εναλλακτική καλλιέργεια και για την Ελλάδα, όπως και σε πολλές άλλες χώρες, αλλά και ένα υγιεινό γλυκαντικό τόσο για τη βιομηχανία τροφίμων όσο και την Ιατρική. Η Στέβια, με την επιστημονική ονομασία Stevia rebaudiana bertoni, είναι το παραδοσιακό γλυκαντικό των αυτοχθόνων Γκουαρανών ( Guarani ) στην Παραγουάη πρίν από 1.500 χρόνια μέχρι και σήμερα. Τα ακατέργαστα ξηρά φύλλα της Στέβια είναι 30-40 φορές πιο γλυκά από τη ζάχαρη, ενώ η καθαρή γλυκαντική ουσία που περιέχεται σε αυτά είναι 300 φορές πιο γλυκιά από τη ζάχαρη. Αλλά το μυστικό της και το μεγάλο πλεονέκτημα της είναι, ότι δεν έχει ούτε μία θερμίδα και δεν παρουσιάζει ενδείξεις για ανεπιθύμητες δράσεις στον ανθρώπινο οργανισμό. Είναι ήδη δημοφιλές γλυκαντικό σε αρκετές χώρες κυρίως της Ασίας ( Ιαπωνία, Κίνα, Κορέα, Ταϊλάνδη, Μαλαισία, Ινδία, Φιλιππίνες), αλλά και στην Βραζιλία, στην Παραγουάη και στο Ισραήλ. Η μεγαλύτερη παραγωγός χώρα είναι η Κίνα, η οποία μάλιστα έχει ξεπεράσει την Παραγουάη σε παραγωγή Στέβιας, καθώς καλλιεργεί σήμερα Στέβια σε 200.000 στρέμματα, ενώ οι καλλιέργειες στην Παραγουάη περιορίζονται στα 15.000 στρέμματα, παρά την εκρηκτική ανάπτυξη της αγοράς. Ήδη όμως η Παραγουάη έχει ανακοινώσει ένα φιλόδοξο πρόγραμμα επέκτασης της καλλιέργειας της Στέβια σε περίπου 500.000 στέμματα, με σκοπό να προλάβει την ικανοποίηση της αναμενόμενης εκρηκτικής αύξησης της διεθνούς ζήτησης προϊόντων της Στέβια. Άλλες χώρες παραγωγής Στέβια είναι η Ταϊβάν, η Ιαπωνία, η Ταϊλάνδη, η Κορέα, η Μαλαισία και η Βραζιλία. Μάλιστα εταιρία επεξεργασίας και παραγωγής προϊόντων της Στέβιας στη Μαλαισία έχει επενδύσει μεγάλα ποσά για επεκτάσεις των εργοστασίων της με σκοπό την αλματώδη αύξηση της παραγωγής της, ώστε να μπορέσει να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της απέναντι στις εταιρίες Coca-cola και PEPSICO, με τις οποίες έχει κλείσει σχετικές συμφωνίες για παραδόσεις μεγάλων ποσοτήτων Στεβιοσίδης και Ρεμπαουντιοσίδης-Α κάθε έτος για την παραγωγή αναψυκτικών με γλυκαντική ουσία τη Στέβια.